و من مى دانم كه همه برادران جواب دادن به اين شبهه شيعه بلد هستند.
ولكن من اين را براى اينكه در آراء در يكجا شود و برادران جديد از اين موضوعها استفاده ببرند مى نويسم :
اولا:
حديث اولي را كه مى نويسيم حديث سهلة دختر سهيل همسر ابى حذيفة بن عتبه كه پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم راضاعه بزرگ را جائز دانسته ذكر مى كنيم:
1-رضاعه ی بزرگ چگونه مشود ؟ وآیا عورت زن دیده مشود یا نه؟
جواب دادن براى اين سؤال مرا به ياد مسخره مصرى مى اندازد: مى گوید :( شخصی می خواست شیر گرم شده ی گاو را بنوشد آتش را زیر گاو روشن کرد.
آيا شرط است هر كسى كه مي خواهد شير گاو ویا جاموس (گاو وحشی) را بنوشد باید پایین بیاید و زیر جاموس ویا گاو برود تا مستقیم از پستان گاو شیر بخورد.
معذرت مى خواهم از اين مثال ولكن چونکه با شیعه ها معامله می کنی مجبورهستم .
بلكه مستقيم از پستان زن شیر نمی خورد و این است که شیر آن زن را می دوشند و بعدا او آن شیرها را می نوشد بدون اینکه بدن زن را ببیند.
و اما رضاعه سالم ! این بوده که اصلا سالم را سهله دختر سهیل او را از کوچکی بزرگ کرده است و او شیرش را در ظرفی دوشیده و سپس به او داده و او این شیر را نوشیده است. واین در طبقات ابن سعد در ترجمه سهله رضی الله عنها آمده است.
2- چرا در اسلام رضاعه یزرگترها آمده است؟
كسى كه به حديث سهله نگاه بکند می فهمد چرا؟
چونکه سهله می گوید سالم بر ما داخل می شد (چونکه فرزند خوانده آنها بوده است) و وقتی اسلام فرزند خوانده را حرام اعلام کرد لابد حل دیگری جای آن را می گرفت. چونکه خود سهله می گوید من سالم را بزرگ کردم و مثل فرزندم بوده و دوری او برایم خیلی سخت بوده است.
3- آيا اين كار فقط مخصوص سهله بوده يا نه عام و براى همه بوده است؟
رایها به سه قسمت تقسیم می شود:
اول :اين كار فقط مخصوص سهله بوده است.
دوم: اين كار فقط مخصوص كسانى كه حالتشان مثل سهله بوده است.
واين راى ام سلمه ودیگر زنهای (رضی الله عنهن) پیامبر صلی الله علیه وسلم بوده است.
سوم : اين كار مطلق بوده براى همه كس است. اين راى عائشه رضى الله عنها است.
4-آيا رضاعه ى بزرگ الآن جایز است؟
نه ! جائز نيست اگر بعد از دوسال باشد.( واین را صحابه و بزرگان زیر گفته اند):
علي ابن ابي طالب, ابن عباس ,ابن مسعود ,جابر ,ابن عمر ,ابي هريرة ,ام سلمة ,سعيد بن المسيب, عطاء ,الشافعي ,مالك ( واين حديث سهله او را در موطا يش آورده است) ,احمد ,اسحاق ,الثوري , واما ابوحنيفه با اين راى مخالف بوده ولكن شاگردان او یعنی (ابو یوسف ومحمد ) مخالف ابوحنیفه هستند وفتوی در مذهب احناف بر حرام بودن این کار بر رای شاگردان ابوحنیفه است.
آيا اين امر مى رساند كه عائشه دعوت به حرام مي كرده است؟
مى گوییم نه حاشا وکلا!!!
و لکن بر این امر نسخ واقع شده است
و سه گروه همه باهم اتفاق دارند که این امر یعنی رضاعه بزرگ برای یک مدت محدودی بوده فقط مگر عایشه رضی الله عنه رايش بر غير اين بوده است.
وقتى كه ثابت شد كه عايشه رضى الله عنها به اين نسخ اعتراف كرده دیگر نیاز به ادامه دادن دلیلهای ومناقشه ی آنها نیاز نیست.
چگونه این ثابت می کنیم ؟
می گوییم این عقلا ونقلا ثابت است ودر بخاری هم آمده است.
وامام بخاري رحمه الله بابي در كتاب صحيح خودش به اسم :
باب :رضاعه بعد از دوسال وجود ندارد را آورده است:
آيا اسم باب واضح وآشكار است؟
1-چرا رضاعه بعد از دو سال جائز نيست؟
چونکه پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: بدرستی که شیر خوارگی از زمانی است که غذاي اصلى شير باشد و از اين شير گوشت و استخوان نوزاند ساخته شود. همانطور که مادر بچه در رحم خودش بچه را می پروراند , پس مادر شیری مثل مادر حقیقی می شود.
2-آيا براي اين دليل شاهدى هم هست يا كه نه مجرد استنتاج است؟
بله شاهد است حديثى كه ابن مسعود روايت مى كند مى گوید: رضاعه یا شیر خوارگی نیست مگر با این شیر گوشت واستخوان پرورانده شود.
و همچنین حدیث ام سلمه رضی الله عنها گفت: از شیر خوارگی حرام نمی شود مگر اینکه با این شیر رشد کند.
3- آيا كسى با صراحت گفته که این حدیث ناسخ حدیث قبلی است؟
بله از جمله محب الطبري در احكام اين را ذكر كرده است.
4-پس چگونه عائشه رضى الله عنها از اين حديث استدلال مى كند در حالى كه مى داند اين حديث منسوخ است؟
جواب مى گویم : خیلی ساده این حدیث از روایت عایشه رضی الله عنها است.
و الآن حديث را نگاه می کنیم: بخاری رحمه الله با سند خودش از عایشه رضی الله عنها روایت می کند: پیامبر صلی الله علیه وسلم برعایشه رضی الله عنها داخل شد ویک مردی پیش او بود ومثل اینکه نارحتی از صورت او ظاهر بود وعایشه گفت این برادر من است. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: نگاه بکنید برادران شما کدام ها هستند وبدرستی که رضاعه (شیرخوارگی) وقتی است که غذاى اصلى نوزاد شير باشد . كه با اين شير گرسنگی نوزاد برطرف می شود.
اگر شیعه بگوید :شاید این حدیث دلالت بر عدد رضاعه دارد جواب می دهیم که این مستحیل است چرا؟ چون خود عایشه احادیث عدد رضاعات را روایت می کند. و پس قبلا عدد رضاعات خوب فهمیده است.
وهمچنین لفظ حدیث دلیل بر عدد نیست و لکن دلیل بر سن نوزاد است (وبدرستی که شیر خوارگی زمانی است فقط گرسنگی شیر رفع شود) یعنی رضاعه در سنی است که این شیر فقط گرسنگی طفل را بر طرف می کند.
و همچنین امام بخاری رحمه الله بوب حدیث در باب کسانی که گفتند رضاعه بعد از دوسال جايز نيست.
آخرين سؤال از شيعه ها: وشايد که این حدیث ناسخ حدیث اولی باشد وچرا که این طوری نباشد؟یعنی چرا این حدیث اول نباشد وحدیث سهلة حديث دوم و بجاى اينكه منسوخ باشد ناسخ باشد.
واین را به فرض اینکه شیعه ها هیچ نفهم حساب بكنيم .
وگرنه اصل در رضاعه حرام بوده است وباید یک حدیثی بیاید که آن را حلال بداند وآنهم حدیث سهله رضی الله عنها است وبعد از این باید ناسخ حدیثی باشد که بعد از حدیث سهله آمده است ونه قبل از آن.
واین از حدیث عایشه رضی الله عنها می فهمیم وعایشه رضی الله عنها فکر می کرد که هنوز جایز است و پیامبر صلی الله علیه وسلم این را به عایشه رضی الله عنها یاد آوری کرد که منسوخ شده است.
وبعد از اين احاديثها متوانيم بگوییم که اجماع از مادران مؤمنان و صحابه رضی الله عنهم جمیعا واقع شده که رضاعه بزرگ منسوخ شچه است.
و آنچه که خداوند در مدت محدودی حلال دانسته بخاطر رحمت بر امت بوده است وقتی که امر خداوند نازل شد که زنها از فرزند خواندها حجاب راعایت کنند سخت بود بر این مدرانی اینها را مثل فرزندان خود بزرگ کرده اند دوری آنها سخت بود این امر نازل شد وبعد از مدتی منسوخ شد یعنی غیر جایز شد.
اين نوشته ى برادر/دربالا در رد بر نصارى و كساني كه مثل آنهانوشته است.